نونک ....
یاد کلی چیزا هم افتادم چون داشتم لب تاپمو وارسی میکردم و کلی عکسای قدیمیو دیدم.
مثلا فهمیدم سر یه بچه بازی چجور دوستیمون پاشیده شد ولی الان هیچ کدوممون حاضر نیس پا پیش بذاره تا قضایارو درست کنه و نمیدونم اصن اگر هیچ وقت درست بشه یا نه ولی خب خیلی بهش فکر میکنم.
مثلا امروز فهمیدم زندگیم واقعا بد نبوده و لحظات خیلی خوبیو داشتم.
دیروز فهمیدم که مادر پدرم اون قدری که میخام جدی نمیگیرنم و رو خواهرم خیلی بیشتر حساب باز میکنن.
دوس دارم جدی گرفته شم ولی. میدونم میگم میخندم شوخی میکنم ولی کاش تهش یکی بود میدونست خیلی چیزام جدیه همه چیز مسخره بازی نیس.
خیلی چیزا دارن رو ذهنم وول میخورن و اصن نمیدونم چجوری بیانشون کنم.
من هنوزم بهش احساس دارم فکر کردم دبیرستان تموم بشه از سرم میفته ولی هیچ وقت از سرم نیفتاد و میدونم قرار نیست هیچ وقت بهش برسم ولی همیشه میمونه تو ذهنم.
یه عکسی دیدم تو کامپیوترم که مدرسه مون بود که تو برف پوشیده شده بود و چقدر دلم خواست که اونجا بودم اصلا حس کردم دارم توی حیاط دنبال یه توپ میدوام و فوتبال بازی میکنم و شیطنتای همیشگیمونو با دوستام میکنم ولی خب حقیقتش اینه که من کیلومتر ها فاصله دارم و نمیتونم اون احساسارو دوباره داشته باشم.
یه چیزی که خیلی خیلی بابتش خوشحالم اینه که دارم برمیگردم ایران ولی نمیگم دقیقا کی چون شاید(واقعا شاید) سوسن اینجارو بخونه هرچند که بعید میدونم اصن یادش مونده باشه همچین وبلاگیو داریم.
سوسن هم مثل خود منه. بعضی اوقات شاید کلن حوصله مو نداشته باشه و یه موقع میاد میگه خیلی دوستم داره.
دلم خیلی برای غذاهای ایران تنگ شده دلم میخواد برگردم و تموم ولیعصر و تجریشو با ادمای مورد علاقم گز کنم واثعا هیجان دارم
یه چیزی که گند زد به حالم این بود که فهمیدم خواهرمم داره همزمان با من برمیگرده ایران که خب ضدحال خیلی خیلی بزرگی بود چون دوباره مثل همیشه تمام توجه هارو به خودش جلب میکنه ولی خب گمونم اشکال نداره چون بلیت اون موقع ارزونتره و کلی هم ازم عذرخواهی کرد به خاطر کاری که کرده و برام یه تیشرت فرندز گرفت( :)))))
خب دیگه چقد حرف زدم
دارم میرم سفر با دوستم چند روز دیگه و یکم استرس دارما ولی میدونم قراره خوش بگذره و حداقلش اینه چند روز از خونه دورم و مجبور نیستم مامان بابامو تحمل کنم!!
خب دیگه این بود پایان درد دلای من !!
فعلنی!